کد مطلب:123 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:31

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

براي تقويت ايمان چه كارهايي را انجام دهيم؟

به نظر مي رسد جناب عالي در گذشته در محيطي مذهبي و دور از زمينه هاي گناه يا تصادم انديشه هاي متضاد و غير ديني رشد يافته و از همين رو آمادگي كافي علمي و روحي جهت رويارويي با چنين جوي را در خود احساس نمي كنيد يا چه بسا در اعتقادات خويش نيز به ترديد مي افتيد. براي حل اين مشكل بايد به چند نكته توجه نمود: پيش از ورود به دانشگاه يا هر محيط ديگري كه مركز تضارب آراست بايد در نظرداشت كه امكان وجود عوامل تشكيك زا در اركان اعتقادي و بنيان هاي معنوي زياد است از اين رو بايد آن قدر خود را از نظر بينش و ايمان قوي كنيم كه تحت تأثير القائات و شبهات قرار نگيريم. بلكه با منطقي استوار با انديشه هاي نادرست به چالش و مقابله برخيزيم. در اين صورت هيچ گاه حق و باطل بر ما مشتبه نمي شود و اما اكنون توصيه مي شود: 1- با مطالعه كتب خوب؛ مانند نوشتجات استاد شهيد مطهري و... به استحكام و ژرف سازي آگاهي هاي ديني بپردازيد. 2- در زمنيه روحيات ارزشمند معنوي طبق برنامه اي منظم به خودسازي بپردازيد. حتي الامكان سعي كنيد هر روز مقداري قرآن بخوانيد و انس باقرآن را فراموش نكنيد. ذكر و ياد خدا و توجه به راه هاي ارتباطي با خدا از جمله نماز شب دعاهاي ايام هفته دعاي كميل و... در اين زمينه بسيار مؤثر است. براي تقويت ايمان، عمل به سفارش هاي زير را توصيه مي كنيم: 1- از غذاي حرام پرهيز كنيد، 2- گناهان را به طور كلي ترك نماييد، 3- واجبات مخصوصاً نمازها را در اول وقت بخوانيد، 4- تا آن جا كه مي توانيد نمازهاي مستحبي مخصوصاً نماز شب را ترك نكنيد، و... . ان شاءاللَّه كه به مرور دل شما نوراني و ايمان شما محكم خواهد شد و مورد رحمت و محبت خاص خداوند قرار خواهيد گرفت. دانشمندان گفته اند: چهار ركن در شناخت بايد كمال يابد تا آدمي به معرفت نائل آيد: 1- شناخت جهان، 2- شناخت خدا، 3- شناخت خود، 4- شناخت مكتب و دين. هر كدام از اين شناخت ها، روش هاي ويژه خود را دارا هستند. در مورد شناخت خود كه يكي از اركان معرفت است، ابتدا بايد ديد مقصود از اين معرفت چگونه معرفتي است. آيا مقصود شناخت اندام ها و وظايف اعضاي بدن است؟ آيا مقصود شناخت نيازهاي حيات مادي اوست؟! و... . آنچه كه در موضوع شناخت انسان مورد توصيه انبيا و حكماي الهي قرار گرفته است، شناخت رتبه انسان و جايگاه او در مجموعه هستي است. روشن است كه پرداختن به ابعاد گسترده اين موضوع، مجال بسيار گسترده و مطالعات عميقي مي طلبد، ولي به اجمال برخي از سرفصل ها را يادآور مي شويم: 1- شناخت مبدأ و خاستگاه انسان. 2- شناخت مقصد و فرجام آدمي. 3- شناخت ويژگي ها و ابعاد وجود آدمي. 4- شناخت تاريخ انسان در زمين و قوانين حاكم بر آن و سرنوشت اقوام و ملت ها. 5- شناخت فقر و نيازمندي انسان و محدوديت او در مقابل قدرت لايزال خالق هستي. 6- شناخت وظيفه و راه و رسم صحيح در زندگي. و بالاخره به گفته شاعر شيرين سخن سعدي: {Sروزها فكر من اين است و همه شب سخنم # كه چرا غافل از احوال دل خويشتنم S} {Sز كجا آمده ام، آمدنم بهر چه بود# به كجا مي روم آخر ننمايي وطنم S} روشن است كه اگر كسي اين سير را به درستي انجام دهد، نتيجه قهري آن معرفت خالق هستي و صفات او خواهد بود. {Sهر كه يوسف ديد چنان كردش خدا# هر كه گرگش ديد برگشت از هدي S} ترديدي نيست كه محبت و عشق محصول معرفت است. اگر اطراف آدمي را ده ها يوسف فرا گرفته باشد، و وي به جهت كوري نتواند آنها را ببيند، آيا هيچ گاه عاشق يوسف خواهد شد؟! اگر به محبت اهل بيت(ع) و اولياي الهي توصيه شده است، در حقيقت فرمان به تحصيل مقدمات آن - كه همان معرفت مي باشد - داده است؛ چرا كه اگر معرفت حاصل شد، قهراً علاقه و عشق به دنبال آن پديد خواهد آمد. براي تحصيل معرفت و محبت به پيشوايان معصوم(ع) راه كارهاي زير را به شما توصيه مي كنيم: 1- مطالعه در زندگي، اخلاق، رفتار و كرامت هاي پيامبر(ص) و ائمه(ع). 2- مطالعه كلمات و سخنان آن بزرگواران؛ چرا كه فرمايش هاي آنان، درّهاي گران بهايي است، كه بايد در جست و جوي آنها بود. آيا ممكن است كسي نهج البلاغه را بخواند و بفهمد، ولي عاشق علي(ع) نشود؟ 3- تهذيب نفس و پرهيز از گناه، و نيز عمل به واجبات؛ چرا كه آدمي تا تزكيه و تهذيب نفس نكند نمي تواند با اولياي مقرب الهي ارتباط برقرار كند. {Sنوريان مر نوريان را طالبند# ناريان مر ناريان را جاذبندS} 4- دعا و الحاح به درگاه خداوند جهت القاي محبت آنان در دل.